
Είδα προχθές μια φωτογραφία χωρισμένη στα δύο, από πάνω δείχνουν τους Γάλλους να καίνε και να καταστρέφουν και από κάτω τους Έλληνες να πίνουν καφέ!
Γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε και εμείς εδώ στην Ελλάδα, τι φταίει άραγε;
Ας δούμε πρώτα γιατί ξεσηκώθηκαν οι Γάλλοι.
Για τις τιμές των καυσίμων… γιατί αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα….γιατί είναι η μεσαία τάξη που υποφέρει στην…….δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης!
Πώς ξεκίνησε το κίνημα που εδώ κάποιοι ζηλεύουν;
Από το πουθενά, από μία κυρία..... και μάντεψε με ποιο τρόπο πήρε διαστάσεις!
Από τα κοινωνικά δίκτυα! Ω ναι!
Η επανάσταση των κίτρινων γιλέκων είναι ο συντονισμός μετά τον συντονισμό……
Έτσι, κάτω από την ίδια αψίδα, στον ίδιο χώρο ακριβώς, μερικές ημέρες μετά η γιορτή γίνεται στάχτες, μίσος, κακία και βία και σε έναν κόσμο απόλυτων συμβολισμών που ζούμε, οι ηγέτες των χωρών που βρέθηκαν στο Παρίσι, και γενικά το πολιτικό σύστημα ετοιμάζεται να.................... γίνει στάχτη.
Και δεν θα γίνει από μόνο του στάχτη….θα γίνει μέσα από εμάς, μέσα από το ταξικό και κοινωνικό μίσος που καλλιεργείται εντατικά εδώ και καιρό και αυτό γιατί η αντίδραση μας στο matrix είναι..... μέσα το σχέδιο τους!
Αυτό ετοιμάζουν και εδώ στην Ελλάδα... εντατικά.
Τον διαχωρισμό μας και την αλληλοεξόντωση μας.
Και τα έχουν καταφέρει πολύ καλά, γιατί κάποτε δεν επαναστατήσαμε από μόνοι μας, αλλά θα το κάνουμε όταν το θέλουν αυτοί.
Και όταν θα μας βάλουν να το κάνουμε, θα νομίζουμε ότι διεκδικούμε τα δικαιώματα μας καίγοντας και καταστρέφοντας ξένες περιουσίες και «αυτοί» θα τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση.
Η ιστορία δεν λέει ψέματα, ούτε τα μοτίβα γεγονότων που είναι στα εγχειρίδια ελέγχου μιας κοινωνίας.
Δεν κράτησαν πολύ τα πανηγύρια για την απελευθέρωση της χώρας από τους Γερμανούς το 1944 και μερικές ημέρες μετά την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων στις 12.10.1944, η Αθήνα γίνεται και πάλι πεδίο μάχης....ξεσπά εμφύλιος πόλεμος για το ποιος θα έχει την εξουσία, για το ποια ταμπέλα θα επικρατήσει έναντι της άλλης…δεν ήμασταν βλέπεις έτοιμοι για να διαχειριστούμε την ελευθερία μας, δεν είχαμε κοινό όραμα, στόχους και τρόπους που θα πετυχαίναμε κάτι τέτοιο.
Αυτό που υπήρχε μέσα μας ήταν το ένστικτό της εξουσίας έναντι του άλλου, αυτό βασίλευε και βασιλεύει ακόμη και τώρα, μια εξουσία που δίνει δύναμη και ισχύ έναντι του αντιπάλου που υπηρετεί τη δική του ιδεολογία, δούλοι ουσιαστικά σε κατασκευασμένες ιδεολογίες διαφορετικά κατανεμημένες σε μια κοινωνία.
Αν δεν αλλάξουμε μέσα μας, αν δεν σταματήσουμε να υπηρετούμε όσα μας χωρίζουν και αν δεν ενωθούμε κάτω από τα ίδια ιδανικά και τις ίδιες αξίες, θα κάνουμε αυτό που επιθυμούν.
Αν δεν το κάνουμε, που μέχρι ώρας δεν το κάνουμε, η ελευθερία που θα μας τάξουν δια μέσου της επανάστασης και της ανατροπής του συστήματος θα οδηγήσει στο χάος και αργότερα στην αγκαλιά ενός άλλου, πολύ χειρότερου συστήματος εξουσιας, του ψηφιακού.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου