Ας πούμε μερικά πράγματα [όπως τα πούμε] και πάλι μεταξύ μας

Είναι πολύ δύσκολη ημέρα η σημερινή. Πραγματικά

Οσο δύσκολο κι αν είναι,  πρέπει να συγκεντρωθώ σε αυτό που κάνω, που για πρώτη φορά από την στιγμή που ξεκίνησε αυτή η προσπάθεια, νιώθω να μην μπορώ να ανταποκριθώ, να μην έχω πια τη διάθεση να δω και να ακούσω τίποτα.

Ξέρω ότι πρέπει να κρατηθούν οι ισορροπίες, ξέρω  ότι δεν πρέπει να γίνει συντονισμός με θλίψη, πόνο και οργή...αλλά και που το ξέρω..... το συναίσθημα από μόνο του δεν ακούει τιμόνι, το τιμόνι το κρατάει το γεγονός που το προκαλεί.

Πρέπει όμως να πούμε δυο πράγματα πολύ σύντομα.

Το πρώτο είναι πως θα πρέπει να αποφύγουμε τις επόμενες ημέρες μέχρι τέλος του μήνα ατυχές συμβάν, απώλειες, δυστύχημα, σε αέρα, στεριά και θάλασσα.

Γεγονός που δεν το λες καθημερινό και πρέπει με κάθε τρόπο να το αποφύγουμε.

Και δεν πρέπει να ακούσουμε είδηση, απόφαση ή γεγονός που να έχει σχέση με Ισραήλ, κοντά στις 26 του μήνα.

Αν εκδηλωθεί κάτι στο Ισραήλ,σε σχέση με τα ανοιχτά μέτωπα ή μια μεγάλη καταστροφή,  θα μας σημαδέψει για το υπόλοιπο διάστημα και αναλογιζόμενοι τη βαρύτητα της χώρας αυτής στο πεδίο και το πόσο επηρεάζει γεγονότα και καταστάσεις, είναι κάτι που δεν πρέπει να δούμε...με τίποτα!!!

Η συγκεκριμένη ημέρα είναι μια επίσης πολύ πολύ δύσκολη ημέρα.

Τι πρέπει να κάνουμε;

Να πάμε και να ανάψουμε δυο κεριά...ένα για αυτούς που έφυγαν χθες και ένα για το διάστημα που βρισκόμαστε, για να μην φύγουν άλλοι.

Με το ζόρι γράφω τα παραπάνω, όπως τα γράφω και αυτό γιατί πιέζει ο χρόνος..δεν αφήνει και πολλές επιλογές

Είναι πολύ άσχημος αυτός ο κόσμος τελικά

είναι τόσο αληθινός ώστε και ένας Θεός μπροστά στο θάνατο να δάκρυσει

και τόσο ψεύτικος ώστε να τον νικήσει

Rick.