Προστάτεψε τη σκέψη σου γιατί το σοκ από την κατάρρευση της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα είναι τεράστιο

Δυο διαφορετικές χώρες, ή μία είναι η μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης (Ιταλία) και  παραμένει ακυβέρνητη τρεις μήνες και η άλλη λόγω σκανδάλων (Ισπανία)μπαίνει σε περιπέτειες.

Και οι δύο αλλάζουν χέρια την ίδια ημέρα, στις 1η Ιουνίου, μια ημέρα μετά την κήρυξη του εμπορικού πολέμου των ΗΠΑ στην ΕΕ.

Βλέπεις πόσο οργανωμένοι είναι στα πλάνα τους, πόσο πολύ υπολογίζουν το χρόνο και συντονίζουν γεγονότα πάνω σε αυτόν;

Σίγουρα θα υπάρξουν και αυτοί που θα πουν, ότι αυτό που βλέπουν είναι άλλη μια σύμπτωση ανάμεσα στις πολλές των ημερών μας και επειδή όμως υπερισχύουν οι ορθολογιστές,  μπορούν και προχωράνε το πλάνο τους και τους βλέπουμε τόσο οργανωτικούς.

Την αρχή της διάλυσης της Ευρώπης την έκανε το βρετανικό βασιλικό στέμμα, στις 23.6.2016, πριν τρία χρόνια, μήνα Ιούνιο.

Έπειτα από δύο χρόνια, πάλι μήνα Ιούνιο.... σήμερα 1.6.2018, γίνεται το επόμενο βήμα το οποίο ο χρόνος μας αποκαλύπτει ότι θα κλονίσει τα ευρωπαϊκά θεμέλια και θα θέσει σε πλήρη τροχιά  διάλυσης την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Να υπενθυμίσω ότι η Αγγλία, σε 301(31¨13) ημέρες από σήμερα, παρά τις ηρωικές προσπάθειες Σόρος,  αποχωρεί από την Ευρώπη.... το πρόγραμμα λέει 29.3.2019.

Ο χρόνος, σε στενή συνεργασία με τις συνθήκες και τη συνείδηση μας, στρώνει το κόκκινο χαλί των γεγονότων και ο τρόπος με τον οποίο συνεχίζουμε να σκεφτόμαστε δουλεύει για αυτούς.

Ζούμε το τελευταίο διάστημα πριν την επίσημη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Επειδή θα είναι μεγάλο το σοκ για τον πλανήτη και φυσικά για πολλούς Ευρωπαίους κατοίκους, των οποίων η συνείδηση έχει υποστεί επεξεργασία κατά τέτοιον τρόπο ώστε να έχουν την εντύπωση ότι.... η αγκαλιά της Ευρώπης είναι ο χώρος που δεν χωράει  ο πόλεμος, η πείνα και η εξαθλίωση, ας προσπαθήσουμε μέσα από μερικές γραμμές να το μετριάσουμε.

Κατά κάποιο τρόπο, ο ευρωπαϊκός θεσμός έχει περάσει σε πολύ κόσμο ότι είναι ένα ασφαλές μέρος-καταφύγιο, όπου έξω από αυτό θα επικρατεί ανασφάλεια και ο φόβος ενός πολέμου ή μιας κρίσης... συνθήκες που οδηγούν τα τρίτα κράτη σε μπελάδες.

Αυτό έχει περάσει σε πολλούς συνειδητά  και σε άλλους υποσυνείδητα.

Είναι διαφορετικά να είσαι ένα κράτος μόνο σου και άλλο να έχεις συμμαχίες, να συνεργάζεσαι με πολλά κράτη μαζί και με τα οποία έχετε κοινούς στόχους, οράματα, χρέοι, υποχρεώσεις κλπ.... όπου θα διασφαλίζουν την ακεραιότητα σου σαν κράτος και θα συνεισφέρουν στην ανάπτυξη και την εξέλιξη των υποδομών σου και του επίπεδου ζωής των κατοίκων σου.

Όμως, όπως είδαμε και θα συνεχίσουμε να βλέπουμε, αυτή η ένωση χτίστηκε για να πέσει, όπως ακριβώς οι δίδυμοι πύργοι της Νέας Υόρκης το 2001.

Αυτοί που βλέπουν πολύ πιο μακριά από εμάς και κάνουν τα δικά τους σχέδια, έχτισαν αυτή την ένωση, δημιούργησαν αυτό το ελαττωματικό μοντέλο ένωσης,  ώστε αργότερα να επωφεληθούν της κατάρρευσης, να φέρουν την λύση στο πρόβλημα, αφού δίχως πρόβλημα δεν μπορούν να φέρουν λύση...και αυτό είναι εύκολο να το δεις παρατηρώντας τις διευρυμένες ενώσεις(λύσεις) που προέκυπταν μετά από κρισεις-πολέμους(πρόβλημα).

Η ιστορία, για όποιον αμφισβητεί τα παραπάνω, είναι γεμάτη από τέτοιες περιπτώσεις όπου δημιουργείται ένα πρόβλημα, ένα γεγονός, ώστε μετά να έρθει ένα σχέδιο μέσα από την αναγκαιότητα της λύσης που προκύπτει από το πρόβλημα. 

Δηλαδή επικρατεί η αρχή.... "αν θες να εφαρμόσεις μια λύση πρότεινε ένα πρόβλημα".

Απλά, λειτουργώντας τόσα χρόνια σε μια ένωση, φιλελεύθερη προοδευτική και τεχνολογικά προηγμένη, ο κόσμος κατέγραψε στη συνείδηση του και υιοθέτησε τη φιλοσοφία και τα οφέλη της ένωσης όπως τα είδαμε πιο πάνω, τα οποία εξασφάλιζαν υποτίθεται την ειρήνη και την ασφάλεια των Ευρωπαίων πολιτών της. 

Έτσι, οι Ευρωπαίοι πολίτες επαναπαύθηκαν στις παροχές της Ένωσης και αγνόησαν τις ολέθριες υποχρεώσεις που επιβάλλονται με τη μορφή νομοσχεδίων στη Βουλή κάθε κράτους της ΕΕ.

Σκέψου τώρα, πως θα νιώσει ο Ευρωπαίος πολίτης, εάν ένα πρωί ανακοινωθεί επίσημα από τα ΜΜΕ και όχι στα καφενεία,  ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση κατέρρευσε, διαλύθηκε.

Ποιός άραγε μπορεί να αναλογιστεί το σοκ και το δέος των ανθρώπων που τη στιγμή εκείνη θα  μάθουν ότι η Ευρώπη διαλύεται; Τι σκέψεις θα κάνουν;

Και όπως ξέρεις πολύ καλά, θα φροντίσουν να το μάθουν πολλοί άνθρωποι ταυτόχρονα, όπως φρόντισαν το δεύτερο αεροπλάνο να πέσει στον ουρανοξύστη της Νέας Υόρκης live, ώστε να μεταδοθεί και ο τρόμος live, ζωντανά και ταυτόχρονα να συντονιστεί σε ολόκληρο τον κόσμο.

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι, μαζί με την κατάρρευση της ΕΕ θα φροντίσουν, μέσα από τα ΜΜΕ και με τους γνωστούς πολεμικούς τίτλους ειδήσεων, να καταρρεύσει και το μέσα μας, θα νομίζουμε ότι χάνουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας.

Ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ σε μια τέτοια περίπτωση, τι θα συμβεί ταυτόχρονα σε όλα τα κράτη της Ευρώπης, αλλά το πρώτο που θα κυριαρχήσει σαν συναίσθημα πιστεύω θα είναι ο υπέρμετρος φόβος και η ανασφάλεια και τα δύο αυτά μαζί διότι τότε, θα ανασυρθούν οι μνήμες του Β' Παγκοσμίου πολέμου, οι μνήμες..οι πληροφορίες...οι ασπρόμαυρες εικόνες της εποχής προ συστάσεως της Ε.Ε, μιας εποχής όχι και τόσο ειρηνικής. 

Δυστυχώς, η διάλυση της Ευρωπαϊκής ένωσης, είναι το τυρί, είναι κάτι το προγραμματισμένο, που για να συμβεί όμως αυτό  χρειάζεται την πολύτιμη συνεισφορά του Ευρωπαϊκού πληθυσμού.

Η Μεγάλη παγίδα είναι ότι έχουν ήδη έτοιμη τη μετάβαση, σε κάτι που θα μοιάζει με….. παγκόσμια ένωση. Το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι το ηλεκτρονικό σύστημα και η τεχνολογία επάνω στα οποία θα έρθει και θα κουμπώσει αυτή η νέα διακυβέρνηση, εφαρμόζεται ήδη και πάει παράλληλα με άλλα γνωστά σχέδια,και όλα μαζί συγχρονίζονται για να μας οδηγήσουν στην απόλυτη ψηφιακή σκλαβιά.....

Αν τώρα μας φαίνεται κακιά και εχθρική η Ε.Ε και τα νομοθετήματα της, φαντάσου να καταφέρουν να εφαρμόσουν την παγκόσμια ένωση...

Την ημέρα λοιπόν που θα ανακοινωθεί ότι η Ευρώπη διαλύεται, κάποιοι θα μαζέψουν τους φόβους μας και θα τους κάνουν όπλα, τα οποία θα στραφούν εναντίον μας,(πιθανός και εναντίον της Ρωσίας).

Δεν χρειάζεται φόβος, τουλάχιστον ας μην πέσουμε από τα σύννεφα όταν γίνει κάτι τέτοιο.

Καλό είναι μέσα μας να το χτίσουμε σαν ένα πιθανό ενδεχόμενο...

Άλλο να λέμε αόριστα ότι το ξέρουμε και άλλο να προσπαθούμε να το χτίσουμε μέσα μας σαν πιθανότητα, διότι αν το κάνουμε, τότε θα έχουμε το πάνω χέρι έναντι αυτών που θα προσπαθήσουν να μας τρομοκρατήσουν το διάστημα εκείνο, αφού θα είμαστε σε κάποιο βαθμό προετοιμασμένοι και συνειδησιακά θωρακισμένοι, έτσι ώστε να μην ελεγχόμαστε απόλυτα από τη συναισθηματική φόρτιση που θα μας προκαλέσουν, αυτό δηλαδή που ήδη συμβαίνει γύρω μας, οπου κυριαρχούν τα συναισθήματα και τα άγρια ένστικτα έναντι της λογικής, της ηθικής, της διάκρισης και της κριτικής σκέψης.

Με αυτό το άρθρο απλά θέλω να κάτσουμε να σκεφτούμε την αντίδραση του κόσμου τις πρώτες ώρες-μέρες της  ανακοίνωσης του τέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Rick